Kompendium wiedzy- kawia domowa ( świnka morska)

Magda Nowaczyk- zoopsycholog,  behawiorysta, dietetyk królików i gryzoni, zielarz, fitoterapeuta 

1. Skąd wziąć świnkę?
Jeśli masz wybór, NIE KUPUJ- ADOPTUJ. Dlaczego? Malutkie świnki, jakie często widzisz w sklepie zoologicznym bardzo często są zbyt młode, by mogły żyć bez matki. Ich system odpornościowy nie jest jeszcze dobrze wykształcony, więc maluchy łapią szybko infekcje, grzybicę, są bardziej podatne na wszelkie choroby i przede wszystkim bardzo często zmagają się z kokcydiozą powodującą biegunkę, która dla takich maluchów zwykle kończy się niestety śmiercią. Warunki, w jakich żyją młode i ich matki pozostawiają wiele do życzenia- samica traktowana jest jak maszynka do zarabiania pieniędzy- im więcej urodzi w ciągu roku, tym lepiej.. Nie wspieraj pseudohodowli. Nie przykładaj ręki do cierpienia- im mniej osób będzie chciało kupować, tym mniej osób będzie rozmnażać.

Skąd w takim razie przygarnąć świnkę? W Polsce istnieje kilka organizacji zajmujących się adopcjami świnek, odwiedź ich strony i zobacz, ile szczęścia czeka na swój nowy dom- może właśnie ten u Ciebie?
Obawiasz się adopcji? Zupełnie niepotrzebnie 🙂 Każda z fundacji ma nieco inną procedurę adopcyjną, ale zwykle polega ona na przeprowadzeniu wstępnej rozmowy telefonicznej, a potem wizyty przedadopcyjnej, na której możesz zapytać o wszystko, czego nie jesteś pewien, wymienić się doświadczeniami, powiedzieć, jakie warunki możesz zapewnić prosiaczkowi. Jeśli ani Ty, ani pośrednik adopcyjny nie macie żadnych wątpliwości, podpisujecie umowę adopcyjną, w której zawarte są zwykle podstawowe zobowiązania każdego opiekuna: karmienie zgodnie z wymaganiami gatunku, zapewnienie odpowiedniej opieki weterynaryjnej, nie przekazywanie zwierzaka nikomu innemu bez powiadomienia fundacji i zapewnienie wystarczającej przestrzeni życiowej- nic strasznego, prawda? 😉 Pamiętaj, że świnki to zwierzątka stadne- życie w pojedynkę narusza ich dobrostan. W wielu krajach trzymanie jednej świnki jest zakazane, lub nawet uznawane za znęcanie się nad zwierzętami. Jeśli więc nie masz możliwości zapewnić opieki minimum dwóm świnkom, nie decyduj się na trzymanie jednej. Oczywiście stado powinno składać się z osobników jednej płci, lub zwierzęta powinny być po zabiegach kastracji, by nie dopuścić do rozmnażania

2. Klatka

Minimalny rozmiar klatki to 120cm dla dwóch świnek, dla każdej kolejnej świnki w stadzie odpowiednio więcej. Jednak zdecydowanie im większa, tym lepiej. Możesz pomyśleć o klatkach typu CC, budowaną z modułów lub kojcu. Jako podłoże możesz zastosować miękkie, odpylone trociny z drzew liściastych,  podkłady higieniczne lub najlepiej sprawdzającą się opcję-  dry bed, pod który sypiemy warstwę drewnianego pelletu albo dajemy podkład higieniczny jako warstwę chłonącą. Niezależnie od wybranego rodzaju podłoża, należy je regularnie czyścić. Nie polecamy mat łazienkowych, które często zostają wilgotne, a wchłonięty w nie mocz, podrażnia delikatne stopy świnek. Jeśli zdecydujesz się na podkład higieniczny, pod paśnikiem umieść niską kuwetę z drewnianym pelletem- pamiętaj, że nie wolno używać go na całej powierzchni klatki. Dbaj o czystość- w miesiącach letnich bardzo szybko mogą pojawić się niechciani goście w postaci larw much. Świnki wymagają wybiegu- dobrze zabezpieczonej, ogrodzonej przestrzeni bez dostępu do kabli, zakamarków, roślin doniczkowych itp. Możesz w tym celu zbudować zagrodę zabiezpieczoną np. modułami kratek CC 

Niezbędne wyposażenie klatki to paśnik na sianko (duży, pamiętaj, że siano to podstawa diety!), miseczka na suszone zioła, warzywa i poidełko lub miska na wodę. Zapewnij też śwince odpowiednie miejsce schronienia i do odpoczynku-  polarowy domek, hamaczki, tunele itp. Świnki kochają kopać w sianie i chować się pod nim. Zagospodaruj w klatce miejsce, by móc im to umożliwić kładąc gdzieś dużą garść luzem- pamiętaj jednak, że siano nie może stanowić podłoża w klatce i powinno być wymieniane na świeże codziennie, oraz gdy zostanie zanieczyszczone odchodami. 

3. Żywienie

Po więcej informacji na temat żywienia zapraszamy do artykułu Żywienie świnek morskich
Podstawą świnkowej diety jest siano. Nie należy go ograniczać, powinno być stale dostępne. Sianko powinno być zielone, ładnie pachnieć, w dotyku musi być suche i szeleszczące. Dodatkiem do sianka są suszone, świeże i zioła oraz warzywa. Owoce podajemy okazjonalnie, jako przysmak.  W naturze świnki mają dostęp do łąki pełnej różnego rodzaju ziół, więc sama babka czy mniszek nie wystarczą, by zapewnić im odpowiednią ilość wszystkich niezbędnych składników mineralnych. Wybierając zioła zwróć uwagę na ich właściwości. Dobrze by było, gdyby były jak najbardziej zróżnicowane, dobra mieszanka składa się z około 10 rodzajów ziół uzupełniających się wzajemnie właściwościami. (Więcej moich artykułów o diecie, ziołach i tworzeniu mieszanek znajdziesz w zakładce „opieka”). W diecie świnek morskich nie powinno zabraknąć zieleniny, codziennie powinny otrzymać minimum 3-4 rodzaje zielonki uzupełnionej warzywami. W okresie letnim możesz zbierać trawę i świeże zioła- oczywiście jeśli mieszkasz w miejscu, gdzie masz dostęp do czystych łąk z dala od dróg i fabryk, oraz umiesz rozpoznawać rośliny 😉

Czego nie wolno podawać śwince?

-suchego chleba i innych produktów piekarniczych

-dropsów, kolb, solnych lizawek i wapienek dostępnych w sklepach zoologicznych

-karm zawierających zboża i kolorowych mieszanek paszowych

-czekolady, ciastek i innych słodyczy

-mięsa, nabiału

-ziemniaków, warzyw strączkowych

-psiej, kociej karmy

-ludzkiego przetworzonego jedzenia

-alkoholu

-trujące są m.in.  czekolada, czosnek, cebula, por, aloes

4. Zdrowie

Świnki są bardzo specyficznymi zwierzętami, leczy się inaczej niż psa lub kota, dlatego tak ważne jest, by znaleźć lekarza weterynarii specjalizującego się w leczeniu gryzoni. Jeśli chcesz wiedzieć, gdzie w pobliżu miejsca Twojego zamieszkania przyjmuje polecany gryzoniowy doktor, napisz do którejś ze świnkowych fundacji, większość ma stworzoną listę gabinetów, do których warto się udać. Czasem trzeba przejechać kilkadziesiąt kilometrów, ale naprawdę warto- według psiego lub kociego doktora może nie być już ratunku, a specjalista  poda odpowiedni lek i wszystko będzie w porządku. Przeglądy u świnek powinny odbywać się raz na kwartał, pamiętaj, by zebrać bobki do badania kału przynajmniej raz na pół roku. Pamiętaj, by raz w tygodniu kontrolować wagę świnek (np. na wadze kuchennej, lub dla niemowląt) i prowadzić tabelkę, by wyłapać ewentualny spadek lub wzrost masy ciała. 

  • Co powinno Cię zaniepokoić?

-biegunka

-ospałość, apatia

-brak apetytu

-brak bobków przez okres dłuższy niż kilka godzin

-krew w moczu

-katar/częste kichanie

-łzawienie oczu

-wzdęty, twardy brzuch

-ślinienie się

-nienaturalnie przekrzywiona głowa, zachwiania równowagi, kręcenie się w kółko

-złamania kończyn

-wydzielina w uszach

-rany, strupy, łupież na skórze

-odgniotki na łapach

-widoczne wewnętrzne lub zewnętrzne pasożyty

-wypadanie zębów

Każdy z wyżej wymienionych objawów wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii specjalizującym się w leczeniu gryzoni.

  • Świnkowa apteczka

Jej zawartość zależy od wiedzy, doświadczenia i umiejętności opiekuna. Podstawowe wyposażenie to:

– Krople przeciw wzdęciom (Espumisan dla niemowląt, Bobotic)

– Sól fizjologiczna- przyda się do przemywania oczu, ran, do inhalacji

– Płyn odkażający rany (np. Rivanol)

– Węgiel aktywny- niezbędny przy zatruciach

– Nasiona kopru włoskiego lub herbatka koperkowa, rumiankowa- jako pierwsza pomoc przy wzdęciach i problemach z trawieniem

-Karma ratunkowa (proszek do rozrabiania w wodzie)- przydatna do dokarmiania, gdy świnka nie może sama pobierać pokarmu

-Termofor- do dogrzania po zabiegach, przy wzdęciach

-Strzykawki- do podawania leków, dokarmiania (np. 1, 2 ml)

-Suszone jagody, liście czarnej porzeczki- pierwsza pomoc przy biegunce

-Maść z witaminą A, nagietkowa lub sudocrem – pomocne w leczeniu odgniotków na łapkach

Każdy niepokojący objaw należy skonsultować z lekarzem weterynarii specjalizującym się w leczeniu gryzoni

5. Świnkowa wyprawka– czyli co przygotować zanim pojawi się nowy domownik

– klatka lub kojec

– poidło lub miska na wodę, miska na suszki, warzywa, paśnik

– siano

– suszone zioła (min. kilka rodzajów, najlepiej zbilansowana, gotowa mieszanka dla świnek) 

– podłoże: trociny odpylone, podkłady higieniczne,  lub dry bed, pellet drewniany do kuwety

– plastikowy transporter odpowiedniej wielkości- dla dwóch świnek najlepiej sprawdzi się wersja kocia, o wymiarach ok. 50x30cm. Materiałowe transportery nie są bezpieczne (nie stanową żadnego zabezpieczenia np. podczas wypadku lub gwałtownego hamowania). Na dno zawsze wkładamy jakieś chłonne podłoże, np. podkład higieniczny 

– nożyczki do pazurków

– szczotka/grzebień dla długowłosych świnek

– polarowy  domek, hamak, tunele

Jeśli chcesz zadać dodatkowe pytania, lub uzyskać więcej informacji na temat prawidłowej opieki nad królikami i gryzoniami, dołącz do naszej grupy edukacyjnej na fb https://www.facebook.com/groups/okienkoedukacyjnie/ 

Magda Nowaczyk- zoopsycholog, behawiorysta, dietetyk królików i gryzoni

Nie zgadzamy się na kopiowanie całości lub fragmentów artykułu i umieszczanie ich na obcych stronach bez naszej pisemnej zgody. Kopiowanie i przetwarzanie powyższych treści i zdjęć w całości lub części może skutkować wystąpieniem o odszkodowanie zgodnie z Ustawą o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych z dnia 04 lutego 1994 r. (Dz.U.Nr.24, Poz.83, Dz.U.Nr.44. Poz. 170 z późniejszymi zmianami). Jedyną dopuszczoną formą rozpowszechnienia jest udostępnienie linku do niniejszego artykułu.